به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مطالعه ای جدید به مکانیسم های کنترل کننده پاسخ سرطان های سلول های قاعده ای به درمان پرداخته است و ایده های جدیدی را برای کنترل این بیماری ارائه کرده اند.

کارسینوماهای سلول های قاعده ای بسیار شایع هستند و سالانه بین یک تا 3 میلیون نفر مبتلا به این سرطان ها تشخیص داده می شوند، هر چند این سرطان ها به ندرت حیات فرد را با تهدید مواجه می کنند. این تومورها معمولا از طریق جراحی برداشته می شوند اما برای تعداد بسیار اندکی از بیماران این تومورها به معضلی بزرگ تبدیل می شوند. در برخی موارد این سرطان ها قابل جراحی نیستند که معمولا به دلیل جایگاهی است که آن ها قرار دارند. کسر کوچکی از بیماران مبتلا به شکل وراثتی به نام سندرم نووس سلول های قاعده ای یا سندرم گورلین(Gorlin syndrome) هستند که منجر به بروز صدها تومور سلول های قاعده ای در سراسر حیات شان می شوند. ورود داروی vismodegib به بازار موفقیتی در این زمینه بود. این دارو مسیر کلیدی در کارسینومای سلول های قاعده ای موسوم به هج هاگ را بلوک می کند و موجبات مرگ سلول های سرطانی را فراهم می کند. اما زمانی که بیماران مصرف دارو را متوقف کردند، سرطان مجددا عود کرد. تصور می شود که داروی vismodegibموجب می شود مجموعه ای از سلول های توموری وارد خفتگی شوند جایی که آن ها یا نهایتا می میرند و یا این که مجددا رشد می کنند.

این مطالعه وجود دو نوع جمعیت سلولی را در تومورهای سلولی قاعده ای نشان داده است. لبه خارجی تومور شامل سلول هایی است که حتی در مواجه با بلوک کردن هج هاگ باز هم زنده می مانند. از طرف دیگر، سلول های داخلی تر سه برابر به مرگ سلولی تیمار با vismodegib حساس تر هستند. این نشان می دهد که جایگاه سلول درون تومور می تواند اثر خیلی زیادی روی حساسیت سلول های توموری به دارو داشته باشد. این تفاوت از مسیر Notch منشا می گیرد و این که هر سلول چگونه آن را فعال می کند. سطوح بالای مسیر Notch  در سلول های داخلی تر بالاتر است، در حالی که سلول های خارجی تر سطوح پایین تر Notch را دارا هستند. زمانی که محققین Notch را به طور کامل در مدل موشی سرطان خاموش کردند، تومورها برخلاف تیمار با vismodegib اما باز هم زنده ماندند. اما زمانی که Notch روشن شد، تومورها چروکیده شدند. سلول های پیرامونی به غشای پایه تومور لنگر شده اند، یعنی جایی که سطح پیام رسانی هج هاگ بالا و پیام رسانی Notch پایین است. این الگو به سلول های سرطانی اجازه می دهد که زمانی که بیمار داروی مهار کننده هج هاگ vismodegib را مصرف می کند، مدت زمان بیشتری در حالت خفته باقی بمانند. محققین کلید مبارزه با این سرطان را تولید داروهایی می داند که ساختار تومورها را دستخوش تغییر کنند و سلول های پیرامونی را نیز مانند سلول های داخلی تر به داروها حساس تر کنند.

پایان مطلب/